Eerste stage dagen
Door: Gunther
Blijf op de hoogte en volg Gunther
13 Maart 2014 | Filipijnen, Iloilo
Heej volgers :D
Dinsdag begon ik aan mijn eerste dag Emergency. Spannend natuurlijk want ik wist niet wat mij te wachten stond. We vertrokken in ons studentenhuis in ons verpleeguniform (wat hier doodnormaal is want kleedkamers hebben ze niet in het ziekenhuis) met de Jeepney ( soort van lijnbus maar dan veel goedkoper (0.15 cent) en veel sneller (hun snelheidsmeter werkt niet en ze passeren elke 2 minuten)) Toen ik er aankwam kreeg ik al direct vele vragen zoals vanwaar ben je, hoe oud je bent en of ik een vriendin had. Ik had wat schrik dat mijn engels niet goed genoeg ging zijn, maar ze vertelde me dat ze er geen problemen mee hadden en dat ze me goed verstonden en wisten wat ik bedoelde.) Verder heb ik deze dag vooral gekeken hoe het er werkt en hoe ze alles doen. Ik werd heel de tijd vriendelijk geholpen door de verpleegkundige. Ik merkte al direct op dat ze zeer creatief te werk gaan. Zo gebruiken ze geen 3-wegkranen maar steken ze met naald de extra lijn in de gummi van de eerste lijn. Na een dag nieuwsgierig rondkijken hoe het er werkt mocht ik naar huis waar altijd lekker eten te wachten staat.
De 2de dag hoopte ik al eens iets te kunnen proberen en dit is dan ook gelukt. Met 4 maagsondes, 2 infusen, 1 blaassonde, 1 bloedsuikerprikken is deze dag zeker geslaagd. De verpleegkundige waren dan ook zeer tevreden dat ik het allemaal zo goed had gedaan. Het is wel zeer moeilijk communiceren. Ze spreken zelden Engels, wat communiceren eigenlijk niet mogelijk maakt. Het leuke aan de Filipijnse werking is dat er altijd een familielid bij de patiënt is. Dit zorgt ervoor dat we de patiënt niet moeten wassen of op het toilet zetten. Zo zie je vaak heel de dag door een familielid de ballon voor beademing induwen. Zo zie je dat ze er echt voor elkaar zijn/moeten zijn. (Maar als er niemand bij is, beademd de patiënt zichzelf =) ) Na de stage zijn we op bezoek geweest bij een soort van chocolade museum en een koffieshop, waar we verse chocolade en koffie konden proeven.
Vandaag op mijn derde dag begon ik op de traumaroom. ( er zijn 3 zalen: 1 voor kinderen, 1 voor trauma's ( schietwonden, verkeersongevallen, breuken) en 1 voor hart en longen etc). Ik heb het dichtnaaien van een lip die tot voorbij zijn neus was opengescheurd en het voorhoofd dat was opengescheurd kunnen volgen. Nadien nog een blaassonde kunnen steken, terwijl er 5 Filipijnse studenten stonden te kijken ( zij mogen enkel parameters nemen). En dan naar huis want er staat een BBQ en karoake avond te wachten.
btw:
-De volgende dagen staat er geen stage op het menu maar gaan we
uitstap doen naar een ander eiland.
- Ik ben hier een halve held, voetballers zijn hier blijkbaar zeer populair.
- Het is hier echt om te bakken, ook al heeft het gisteren gedruppeld.
Tot blogs!
Dinsdag begon ik aan mijn eerste dag Emergency. Spannend natuurlijk want ik wist niet wat mij te wachten stond. We vertrokken in ons studentenhuis in ons verpleeguniform (wat hier doodnormaal is want kleedkamers hebben ze niet in het ziekenhuis) met de Jeepney ( soort van lijnbus maar dan veel goedkoper (0.15 cent) en veel sneller (hun snelheidsmeter werkt niet en ze passeren elke 2 minuten)) Toen ik er aankwam kreeg ik al direct vele vragen zoals vanwaar ben je, hoe oud je bent en of ik een vriendin had. Ik had wat schrik dat mijn engels niet goed genoeg ging zijn, maar ze vertelde me dat ze er geen problemen mee hadden en dat ze me goed verstonden en wisten wat ik bedoelde.) Verder heb ik deze dag vooral gekeken hoe het er werkt en hoe ze alles doen. Ik werd heel de tijd vriendelijk geholpen door de verpleegkundige. Ik merkte al direct op dat ze zeer creatief te werk gaan. Zo gebruiken ze geen 3-wegkranen maar steken ze met naald de extra lijn in de gummi van de eerste lijn. Na een dag nieuwsgierig rondkijken hoe het er werkt mocht ik naar huis waar altijd lekker eten te wachten staat.
De 2de dag hoopte ik al eens iets te kunnen proberen en dit is dan ook gelukt. Met 4 maagsondes, 2 infusen, 1 blaassonde, 1 bloedsuikerprikken is deze dag zeker geslaagd. De verpleegkundige waren dan ook zeer tevreden dat ik het allemaal zo goed had gedaan. Het is wel zeer moeilijk communiceren. Ze spreken zelden Engels, wat communiceren eigenlijk niet mogelijk maakt. Het leuke aan de Filipijnse werking is dat er altijd een familielid bij de patiënt is. Dit zorgt ervoor dat we de patiënt niet moeten wassen of op het toilet zetten. Zo zie je vaak heel de dag door een familielid de ballon voor beademing induwen. Zo zie je dat ze er echt voor elkaar zijn/moeten zijn. (Maar als er niemand bij is, beademd de patiënt zichzelf =) ) Na de stage zijn we op bezoek geweest bij een soort van chocolade museum en een koffieshop, waar we verse chocolade en koffie konden proeven.
Vandaag op mijn derde dag begon ik op de traumaroom. ( er zijn 3 zalen: 1 voor kinderen, 1 voor trauma's ( schietwonden, verkeersongevallen, breuken) en 1 voor hart en longen etc). Ik heb het dichtnaaien van een lip die tot voorbij zijn neus was opengescheurd en het voorhoofd dat was opengescheurd kunnen volgen. Nadien nog een blaassonde kunnen steken, terwijl er 5 Filipijnse studenten stonden te kijken ( zij mogen enkel parameters nemen). En dan naar huis want er staat een BBQ en karoake avond te wachten.
btw:
-De volgende dagen staat er geen stage op het menu maar gaan we
uitstap doen naar een ander eiland.
- Ik ben hier een halve held, voetballers zijn hier blijkbaar zeer populair.
- Het is hier echt om te bakken, ook al heeft het gisteren gedruppeld.
Tot blogs!
-
13 Maart 2014 - 09:06
Van Opstal Monique:
amai , je hebt er al het één en ander gezien in de ziekenhuis
maar geniet ook maar van de uitstapjes
en het warme weer
tot de volgende
groetjes uit Lille xxx -
13 Maart 2014 - 09:19
Pascale:
Amai klinkt allemaal erg leuk, je gaat veel ervaring opdoen in een ontspannen sfeer lijkt me zo. Of ben ik verkeerd? Heb het gevoel dat er niet zulke strikte protocols zijn als hier, wat het werken meer een ontspannen gevoel geeft, niet? En stuur maar wat van die hitte asap op he ;-) groetjes, p -
15 Maart 2014 - 08:20
Els:
Stage tot een uur of 2, daarna uitstapjes doen en karaoke + lekker eten:
dat noemen ze nu het nuttige aan het aangename koppelen....
Voetbalheld? voor mij ben je ook een held ---- je weet wel waarom ;-)
Groetjes. -
16 Maart 2014 - 10:36
Gunther:
inderdaad, het is hier echt wel mooi en genieten!
En inderdaad veel leren in ontspannend sfeer. En in wat ze doen proberen ze wel zo steriel en strikt mogelijk te doen hoor. Maar het werken is inderdaad wel ontspannender als in het stressie België. En haha 30 a 35 graden is leuk temperatuurtje.
Ja soms tot 2uur maar soms ook 8 uur shift en zelfs 12uur shift dus ook niet altijd zo rustig. Maar wetende dat er int weekend uitstap, is wel leuk om verder te werken. En ooh bedankt! :-) -
16 Maart 2014 - 10:36
Gunther:
inderdaad, het is hier echt wel mooi en genieten!
En inderdaad veel leren in ontspannend sfeer. En in wat ze doen proberen ze wel zo steriel en strikt mogelijk te doen hoor. Maar het werken is inderdaad wel ontspannender als in het stressie België. En haha 30 a 35 graden is leuk temperatuurtje.
Ja soms tot 2uur maar soms ook 8 uur shift en zelfs 12uur shift dus ook niet altijd zo rustig. Maar wetende dat er int weekend uitstap, is wel leuk om verder te werken. En ooh bedankt! :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
